Het heeft geen zin om een band breder te nemen dan uit oogpunt van bodemdruk noodzakelijk is. Dat is te lezen in vakblad Tuin en Park Techniek. Waar moet overal op gelet worden als het gaat om de bandenkeuze?
Trekkerbanden vallen grofweg uiteen in twee soorten: radiaal- en diagonaalbanden. Bij een radiaalband liggen de koordlagen dwars op de rijrichting en bij een diagonaalband diagonaal. Een radiaalband plat vooral af in de lengte. Gaat de bandenspanning omlaag dan wordt het contactvlak vooral langer en slechts een beetje breder. Dat wordt het rupsbandeffect genoemd.
Een diagonaalband is wat stugger dan een radiaalband en plat vooral af in de breedte. Het contactvlak houdt het midden tussen enigszins rond en vierkant. Het gevolg is dat een afgeplatte radiaalband door het rupsbandeffect in een scherpe bocht meer wringt dan een diagonaalband. De mate waarin dat verschil optreedt is onder meer afhankelijk van het gewicht.
Staat een trekker op extreem brede banden dan kan de bandenspanning behoorlijk omlaag. Maar door het beperkte gewicht kan het afplatten in de lengte toch tegenvallen. Extreem brede banden ogen indrukwekkend maar het is vanuit de techniek van de band gezien – namelijk afplatten en een goede drukverdeling handhaven bij toenemende belasting – maar de vraag of het zinvol is.
[meerinvakbladpromo tekst=”Nog meer belangrijke zaken waarop gelet moet worden, zijn te lezen in het decembernummer van Tuin en Park Techniek”]
