Tijdens het onderzoek, waarvan de uitkomsten zijn gepubliceerd in Journal of Dairy Science, werd het virtuele hek vergeleken met een schrikdraadafrastering. Koeien kregen een halsband met daaraan een apparaat dat op de nek van het dier rust. De Gallagher E-shepherd werkt op basis van gps. Zodra de koe de virtuele omheining nadert klinkt er een geluidssignaal. Loopt de koe nog verder dan krijgt het dier een elektrische schok.
De koeien blijken al snel te wennen aan het audiosignaal – een elektrische schok krijgen ze maar zelden. Maar waar de standaard schrikdraadafrastering alle koeien binnen hield, brak er bij het virtuele hek nog wel eens een dier uit. Toch zijn de onderzoekers tevreden. De koeien bleven meer dan 99 procent van de tijd in de virtueel omheinde zone. Ook bleek dat de dieren nog steeds het randje opzoeken. Ze vraten ook langs de randen van het perceel het gras op, zelfs als die grens virtueel was. Het perceel en dus het beschikbare gras werd dus wel ten volle benut.
De koeien ondervinden geen nadelige gevolgen van het virtuele hek. De melkproductie, de tijd die de dieren lagen en stonden, maar ook het gehalte aan het stress-hormoon cortisol in de melk was gelijk aan dat van de dieren in de controlegroep.
