Naar Japan

Terwijl vriendelijke stewardessen in het Air France vliegtuig het eten serveren, schrijf ik de allereerste aflevering van dit blog. Eerst nog even de keus tussen kip of gefrituurd varkensvlees maken. Ik kies voor het laatste.

Het schijnt een specialiteit te zijn van het land waar ik nu naar toe vlieg. De reis gaat dit keer namelijk naar Osaka. Japan, dus. De hele week ben ik met nog  zo’n 35 andere Europese landbouwjournalisten te gast van het Kubota-concern.

Plannen

Dat het bedrijf ons uitnodigde is niet zo gek. Het heeft de wereld immers wel wat te vertellen. Begin vorig jaar januari verraste deze Japanse machinebouwer de mechanisatiewereld met de overname van het Noorse Kverneland. Met die overname werd pas duidelijk welke plannen de leiding van Kubota in het hoofd had. Ze willen het  bedrijf laten groeien en niet zo’n beetje ook. Binnen vijf jaar, en daar is er al weer een van voorbij, wilde het bedrijf 70 tot 80 procent van zijn inkomsten van buiten Japan halen. In 2011 was dat nog maar de helft. Die groei moet onder meer uit de landbouw komen. En dan niet uit de natte landbouw, waar de teelt van rijst onder wordt gerekend, maar uit de droge landbouw die we in Europa kennen. Want die droge teelt biedt met name in China mogelijkheden.

Trekkers

Wil Kubota in de voor westerse begrippen, gangbare landbouw mee kunnen dan heeft het dus grote machines en ook grote trekkers  nodig. Sinds de overname van Kverneland lieten Kubota topmensen zich ook regelmatig uit over de overname van een trekkerfabrikant of een merk. Volgens al dan niet bevestigde geruchten klopten ze bij iedereen aan. Van Claas tot Same Deutz-Fahr. Van Agco tot CNH. Tot nu toe lijkt het er op dat de Japanners overal bot vingen. Dat neemt niet weg dat het bedrijf haar plannen zal doorzetten. Aan het geld ligt het niet. Dat is er voldoende voor handen. Het bedrijf had in 2011 een waarde van bijna 56 miljard dollar. Daarmee is het groter dan John Deere die op 35 miljard wordt gesteld. En wat een Japanner in zijn hoofd heeft gebeurt volgens een nauwgezet plan.  Zo wordt verteld. Of dat ook daadwerkelijk het geval is, zal de komende jaren leren. Deze week zal ik met eigen ogen zien en met eigen oren horen, hoe het bedrijf die plannen denkt te verwezenlijken. En als de techniek een handje mee helpt, zal ik u daarover via dit blog verslag doen.