Alles komt terug. In een andere vorm wellicht, maar toch… In het kader van de viering van de 75ste verjaardag van LandbouwMechanisatie – waarvan dit nummer het startschot is – bladerde ik nog eens door oude nummers van dit vakblad.
Mijn oog viel op een artikel over kooiwielen. Niet veel later meldde een collega-akkerbouwer in de Whatsapp-groep van de akkerbouwstudieclub dat hij dit najaar problemen heeft met slecht kiemend tarwezaad. Zijn vraag lag voor de hand: ‘wat is de beste manier om op dit perceel nog een keer tarwe te zaaien?’ De oplossingen liepen uiteen, maar duidelijk was wel dat het moest gebeuren met een heel licht trekkertje vanwege de vochtige en losse grond van het perceel. Dat trekkertje moest liefst of op breed rubber of op kooiwielen staan. Vooral dat laatste kreeg de goedkeuring van de andere groepsleden. De bodemdruk en de insporing met die lichte kooiwielen is minimaal, terwijl ze ook voor meer trekkracht zorgen. Maar ja, de meeste kooiwielen zijn de afgelopen decennia waarschijnlijk naar de oudijzerboer gegaan. Nieuwe voor moderne trekkers worden nog sporadisch gemaakt. Begrijpelijk, want nadelen zijn er ook. Zo kun je er niet mee op de weg rijden en ze lopen snel vol in natte grond, weet ik uit ervaring. Dat zag Jan van der Weerd uit Welsum (Ov.) ook. Hij bedacht en bouwde samen met mechanisatiebedrijf Jabotech met het Safe Structure Wheel een nieuwe, verbeterde versie van het kooiwiel. Het moet alle nadelen daarvan opheffen. Het is natuurlijk afwachten of het technisch beduidend ingewikkeldere systeem in de praktijk zijn beloften waarmaakt. Maar mocht dat zo zijn, dan hebben we in elk geval weer een moderne versie van het kooiwiel. Ik zei het al, alles komt terug. Dat is nogal een filosofische gedachte, maar zij past wel bij de tijd van het jaar. Zo op de springplank van oud naar nieuw, wens ik u het beste voor 2025.