Banden, zwart en rond. Voilà dat is het dan. Even simpel. Maar dat is het tegenwoordig niet meer. We willen onder onze machines perfecte banden, rond, goed rijgedrag, tractie en duurzaam. Het liefst zo goedkoop mogelijk. Maar goedkoop kan duurkoop worden. Hoe worden de banden gebruikt of moet ik zeggen: misbruikt?
We willen allemaal in onze moderne landbouw een zo laag mogelijke bandenspanning in het veld. Maar let op, we weten ook dat de spanning gerelateerd is aan de belasting en/of de snelheid waarmee gereden wordt. Regelmatig worden we in de bandenwereld geconfronteerd met banden die stuk gereden zijn. Hiermee bedoel ik niet de banden met een inrijding, maar banden die door het gebruik (misbruik) oververmoeid geraakt zijn. Vermoeiing van het karkas of de rubbers, chock- breuken.
Kent u het verhaal van de kolenboer van vroeger. Hij is uit de tijd. Maar de beste man liep krom na vele jaren sjouwen. Een mud kolen…. Of de meelboer uit uw dorp. Sjouwen met zakken tot 50 kg of meer. En dat krom lopen was niet van die laatste 10 zakken. Zo ook met banden. Het gaat lang goed, maar op een gegeven moment legt de band het loodje. Karkasbreuk, loslatingen in de hielzone, loopvlak separaties en dergelijke. Wanneer zo’n band stuk gaat worden we er vaak bij geroepen met de klacht: gisteren niets aan de hand, ik had er voldoende bandenspanning in zitten. Maar de band vertelt ons wat er aan de hand is geweest. Denk aan die kolenboer na jaren sjouwen. Zo is het ook met de band, langdurig en soms een jaar of langer geleden gereden met te lage bandenspanning of veelvuldige overbelasting.
De klacht was dat de de band opengesprongen was op het loopvlak. Het relaas van de chauffeur: ik reed op de weg en plotseling BOEM, trekker schuin en band leeg. Gelukkig kon ik de trekker recht houden. In de band zou voldoende lucht gezeten hebben, twee bar. De chauffeur meldde ook nog dat hij nergens tegen aan was gereden of ergens overheen, over een scherp voorwerp bijvoorbeeld. “Ik reed op een mooie weg.” De trekkereigenaar merkte op dat het misschien wel kon zijn veroorzaakt door een productiefout in de band. “Zomaar openspringen van een band en dan nog wel op het loopvlak, dat mag toch niet kunnen”, aldus de eigenaar.
Inderdaad, dat mag niet zomaar gebeuren. En dat gebeurt ook niet zomaar. Er moet een oorzaak zijn en die was er. Bij nadere inspectie was aan de binnenkant van de band een stervormige breuk te zien in het loopvlak. Een breuk in drie richtingen, de draden van het loopvlak inclusief het karkas waren stuk gescheurd. De trekker had een Herder slootmaaier achterop. Tijdens het werk is er een hoge belasting aan één zijde van de trekker. De band was voldoende opgepomt. Wanneer dan over een afgebroken bermpaaltje gereden wordt dat verborgen staat in het gras, komt er een enorme puntbelasting op het loopvlak en scheuren de karkasdraden en de koordlagen in het loopvlak. Het loopvlakrubber is veel flexibeler en is tijdens het voorval niet opengesprongen. Met een open breuk aan de binnenkant heeft er luchtinfiltratie plaats gevonden onder het loopvlakrubber en is deze later opengesprongen, tijdens het rijden op een mooi geasfalteerde weg.
De band vertelt ons wel wat er is gebeurd. Zomaar openspringen van een band en dan nog wel op het loopvlak, dat mag toch niet kunnen. Net als die kolensjouwer, die liep ineens krom en was versleten.
