Duur pootgoed, lage aardappelprijzen. Het is al jaren een gevleugeld gezegde op akkerbouwbedrijven. Het zal niet altijd kloppen, maar ik vertel u waarschijnlijk niets nieuws als ik zeg dat de kosten in de akkerbouw de afgelopen maanden flink zijn gestegen. De hogere prijzen voor bijvoorbeeld gewasbeschermingsmiddelen, uitgangsmateriaal en arbeid hakken er flink in.
Dat is geen probleem als de opbrengstprijzen hoog zijn, zoals die van de aardappelen in de afgelopen jaren. Maar dat is nu niet het geval. Door een hogere productie en doordat ook Chinese akkerbouwers weten hoe ze aardappelen moeten verbouwen en verwerken, is de prijs dramatisch laag. Hoewel nog niet alles achter de planken zit, ziet het er niet naar uit dat het dit seizoen nog veel beter wordt. Dergelijke problemen spelen niet alleen in de Europese aardappellanden Nederland, België, Duitsland en Frankrijk. Ook boeren in de Verenigde Staten hebben te maken met hogere kosten en lagere opbrengsten. Tijdens verschillende persbijeenkomsten die landbouwmachinefabrikanten de afgelopen maanden in het kader van Agritechnica organiseerden, merkte je dat deze ontwikkelingen de fabrikanten niet onberoerd laten. Logisch. Vanwege slechte financiële resultaten kopen boeren minder trekkers en machines. Dat leidt bij de producenten tot lagere budgetten, oftewel bezuinigingen. Zowel op de ontwikkeling van nieuwe machines als bezuinigingen op de productie. Of we daar dit jaar tijdens Agritechnica in november al iets van merken? Ik denk het wel. De neergang in landbouwland is immers al even bezig. Grote fabrikanten zullen dure ontwikkelingstrajecten op een lager pitje zetten. Natuurlijk blijven ze investeren in digitale toepassingen, zeker als daar een abonnementsvorm aan vastzit. Maar – en ik hoop dat ik ernaast zit – ik verwacht dat we nog even moeten wachten op wereldschokkende technische innovaties.
