Dit had een feestelijke column moeten worden. Een verhaal over technische ontwikkelingen, revoluties en evoluties. Over vooruitgang en ambitie. Over de rol die Nederlandse landbouwmachinefabrikanten en boeren wereldwijd spelen als het gaat om de ontwikkeling van nieuwe machines en werkwijzen.
Over de uitdagingen waarvoor de landbouw zich gesteld ziet en de rol die de techniek speelt bij het vinden van oplossingen. Over het belang van onafhankelijke kennis voor het maken van gedegen beslissingen en over een toegewijde redactie. Het is deze maand namelijk precies 75 jaar geleden dat het allereerste nummer van LandbouwMechanisatie op de deurmat viel. Dat op zichzelf is reden genoeg voor een feestje. Het is geen sinecure dat LandbouwMechanisatie elke maand – en op internet elke dag – de laatste stand van zaken brengt over de landbouwtechniek. Het had een leuk en onderhoudend verhaal kunnen worden. Maar dat wordt het niet. Waarom niet? Omdat Groenoord, één van de grootste landbouwmachinedealers van Nederland, vorige maand failliet ging. Daardoor zaten meer dan driehonderd werknemers van de één op de andere dag thuis en verkeren klanten in onzekerheid. Groenoord groeide de afgelopen jaren snel. Die groei lijkt zich nu te wreken. Zeker als je in een felle concurrentiestrijd bent verwikkeld met dealers in binnen- en buitenland die door hoge rentelasten van hun dure voorraad af willen. Tegelijkertijd zijn de kosten hand over hand toegenomen. Zo steeg het cao-loon het afgelopen jaar 13 procent. Om dat terug te verdienen, moet flink worden bezuinigd, moet het werkplaatstarief omhoog of moeten de machines duurder worden. En dat voelt allemaal niet goed als je begaan bent met je klanten die de hogere kosten veelal niet kunnen doorberekenen. Nee, voorlopig hang ik de slingers niet op. Dat komt een andere keer wel weer.
