Bekwaam

Doordat de suikerbieten de afgelopen twee jaar pas in de tweede helft van april de grond in gingen, zou je bijna gaan wennen aan een iets later voorjaar. De afgelopen dagen merkte ik rondom mij heen dat het goede weer menigeen overvalt. Pootgoed werd in allerijl voor een wat vroegere afleverdatum afgeroepen en ook kunstmest moest plots in grote hoeveelheden worden aangevoerd. Eén van de voorwaarden voor een gesmeerde start van het nieuwe seizoen is dat de machines die je voor die werkzaamheden wilt gebruiken in orde zijn. En laat ik eerlijk zijn, het vroege voorjaar overvalt mij vooral wat dat betreft een beetje. Er stonden een paar onderhoudsklussen op het programma die uiteindelijk niet werden uitgevoerd. Zo kochten we voor het eigen bedrijf een paar jaar geleden een gebruikte sneleg waar ik al jaren erg verguld mee ben. Wil ik dat blijven, dan zal ik er ook wel goed voor moeten zorgen. Zo weet ik al sinds de laatste keer dat ik hem gebruikte, in het voorjaar van 2024 dus, dat één van de hydrauliekslangen van die machine lekt. Daardoor wil één van de velden met tanden niet op diepte blijven. De remedie ligt voor de hand: de slang moet vervangen worden. Dat had ik wel iets eerder kunnen doen. De winter was er lang genoeg voor. Nu moet het op stel en sprong en doe ik dus een beroep op de flexibiliteit van het mechanisatiebedrijf. Ook daar neemt de druk toe. Machines gaan immers vaker kapot door het gebruik dan van het stilstaan. Hoe dan ook: vanavond, na het werk op de redactie, schroef ik die lekke slang van de zaaibedbereider en hoop dat de monteur morgenochtend een nieuwe wil persen. Want het weer is goed en de bodem is bekwaam.