In mijn directe omgeving groeien knotwilgen. Het waren er tot voor kort zo’n duizend meer dan er nu nog staan. Nadat het waterschap het onderhoud van een natuur- en recreatiegebied had overgenomen bedacht het dat de in het water vallende bladeren de waterkwaliteit aan zou tasten. En doordat de net geknotte wilgen dicht langs het water staan – ze waren er immers 40 jaar geleden neergezet om de oevers te versterken – moesten ze het veld ruimen.
De wilgen werden omgezaagd en ingesmeerd met glyfosaat. Jazeker, de bomen die nog geen meter van het water stonden, werden ingesmeerd met Roundup. Ze mochten immers niet meer uitlopen. Bezoekers van het gebied en bewoners in de directe omgeving tekenden herhaaldelijk protest aan tijdens de werkzaamheden. Zonder resultaat. De bomen verdwenen. Het waterschap kreeg echter zoveel protesten dat het ondertussen heeft moeten erkennen dat het een fout heeft gemaakt en er een herstelplan zal komen.
Zou dit 40 jaar geleden ook zijn gebeurt? Ik betwijfel het. De consument heeft steeds meer invloed op de groene ruimte. Hij of zij vindt er van alles van. En dus ook van het werk dat u er uitvoert. Wordt er een boom gekapt? Dan is de kans groot dat een van de omwonenden u aan de jas trekt. Hij zal willen weten wie de opdracht heeft gegeven om die boom te verwijderen, wat er voor in de plaats komt en wanneer. Als alles meezit is hij belangstellend. Zit het tegen, dan krijgt u een scheldcannonade naar uw hoofd. Ik weet het, dat is niet waarom u voor het vak heeft gekozen dat u nu uitvoert, maar het geeft wel aan hoe de wereld en dus ook uw vak verandert. Naast vakman moet u ook pr-man zijn en uw antwoord op dergelijke vragen klaar hebben. Het hoort erbij.
Of de knotwilgen in ons natuurgebied terugkomen is de vraag. ‘Ze nemen het zonlicht weg voor de rietkraag’, is nu de lezing van het waterschap. En: ‘Een vallende boom kan de oever beschadigen.’ Tja, als je dan een verhaalt hebt, zorg er dan wel voor dat het een goed, consistent en vooral eerlijk verhaal is. Anders neemt niemand u serieus.
