Zoekende

Hoveniers, gemeenten en aannemers moeten de handen daarom uit de mouwen steken en alles op alles zetten om straten, de trottoirs en de halfverhardingen onkruidvrij te houden. Dat is een complexe klus. Want ondanks dat chemievrije onkruidbestrijding inmiddels flink is ingeburgerd, is menig aannemer en gemeente nog altijd zoekende naar de juiste en meest effectieve methodes. Want welke bestrijdingsmethode je ook toepast, nog is er de twijfel of je er goed aan doet. En dan doel ik niet alleen op de effectiviteit, maar ook op de bijwerkingen die een punt van discussie kunnen opleveren.

Poets je het onkruid weg met een bosmaaier, dan zet de buitenwereld al gauw vraagtekens bij het afgesleten en afgebroken maaidraad die in de natuur achterblijft. En o wee als er onverhoopt een steentje de verkeerde kant opschiet. Dan heb je de poppen aan het dansen. Ga je met de onkruidborstel aan de slag, dan maken mensen zich druk om kleine ijzerdeeltjes van de borstelplukken. En wat te denken van eventuele krassen en beschadigingen aan de bestrating? En verwacht je met een heetwatermachine goed werk te verrichten, dan kom je bedrogen uit. Deze methode vraagt duizenden liters water en veel rijbewegingen. Menig buitenstaander valt daarover. Maar we zijn er nog niet. Kies je voor hete lucht, dan loert brandgevaar. En bestrijd je het onkruid met elektriciteit, dan is veiligheid een aandachtspunt.

Kortom, ondanks alle technische ontwikkelingen van de laatste jaren is het nog niet zo eenvoudig om die Japanse duizendknoop uit de berm, de paardenbloem uit een halfverharding of het gras tussen de voegen van de bestrating te halen. Voor velen is de zoek- en ontdekkingstocht nog altijd gaande. En wij, redacteuren van Tuin en Park Techniek, zoeken en ontdekken graag met u mee.