Oogsttechniek
Minder puntbreuk door sneller bietenrooien
Een hogere rijsnelheid bij de bietenoogst leidt opmerkelijk genoeg soms tot minder puntbreuk. Dat blijkt uit een studie van de universiteit van Hohenheim, zo meldt Top Agrar.
Als chauffeur op de bietenrooier had Korbinian Haslbeck al ervaren dat langzamer rijden om het percentage puntbreuk te verlagen vaak juist het tegenovergestelde effect had. Om die bevindingen wetenschappelijk te staven, onderzocht hij voor zijn afstudeerscriptie Agrartechnik aan universiteit Hohenheim (D) het effect van rooisnelheid op puntbreuk.
Hij legde op zware en lichte grond in totaal 24 verschillende proefpercelen aan in vier herhalingen. In de proeven lagen twee bietenrassen van KWS: Danicia en Isabella. Het rooien gebeurde op drie snelheden: 4, 6 en 8 km/h en op twee rooidieptes: 10 en 17 cm. Om de puntbreuk te onderscheiden van andere beschadigingen kwamen de bieten meteen na de rooischaren op de grond in een zwad terecht, zodat alleen de puntbreuk beoordeeld kon worden.
Zoals verwacht is het ene ras veel gevoeliger voor puntbreuk dan het andere. Met een goede rassenkeuze kunnen telers dus het percentage puntbreuk omlaagbrengen, zeker op zware grond, waar bieten makkelijker afknappen.
Bij diep rooien (17 cm) nam het percentage puntbreuk op lichte grond nauwelijks toe als de rijsnelheid werd opgevoerd. Zoals verwacht lag de puntbreuk hoger bij ondiep rooien (10 cm). Maar opmerkelijk genoeg nam het percentage puntbreuk af naarmate de rooisnelheid werd verhoogd naar 8 km/h. Hoewel de puntbreuk vooral bij ondiep rooien dus aanzienlijk daalt naarmate je sneller rijdt, lagen de percentages nog altijd hoger dan bij diep rooien. En voor je er erg in hebt, laat je geld op het land liggen, waarschuwt Haslbeck. Zaak is dus om voldoende diep te rooien en om als de omstandigheden het toelaten de rijhendel verder naar voren te drukken.
In het onderzoek is verder niet gekeken naar de effecten van rooisnelheid op grondtarra, nuanceert de student zijn bevindingen.
