U heeft hem vast wel eens gezien: die tv-reclame waarin een trotse maar eerlijke ex-miljonair de lage prijzen van een telefoonmaatschappij aanprijst met de zinnen ‘van een tv in elke ruimte, naar nauwelijks ruimte voor de tv’ en ‘van 140 miljoen euro op de bank, naar 1 euro in de bank’. Hetzelfde gevoel bekruipt je bij een bezoek aan Louis Nagel.
U weet wel, dat bedrijf dat tot twee jaar geleden nog in Nijmegen huisde en anderhalf jaar daarvoor nog John Deere-importeur was. Een bedrijf waarvan je dacht dat het tot in lengte van dagen onderdeel zou uitmaken van het Nederlandse landbouwlandschap.
Toen de Amerikaanse landbouwmachinebouwer echter tot de ontdekking kwam dat de portemonnee van Nagels moederbedrijf Kroymans langzaam leeg begon te raken, nam het de verdeling van het merk zelf ter hand. En daarmee leek het ook de stekker uit Louis Nagel te trekken. Maar dat liep anders. Het bedrijf ging met opgeheven hoofd en onder een nieuwe eigenaar verder. En dat blijkt niet gemakkelijk. Met de import van Landini en McCormick, twee niet al te grote Italiaanse trekkermerken, daalde de omzet van Nagel tot onder 10 miljoen euro. Geld voor een groot feest om het 140-jarig bestaan te vieren, is er niet.
We schoven aan bij directeur Geert Jaspers voor een opmerkelijk openhartig gesprek zoals je dat weinig meemaakt in een tijd waar – ingegeven door marketingspecialisten en imagostrategieën – de naakte, vaak harde, waarheid verborgen blijft. Jaspers is echter eerlijk en vertelt in dit nummer van LandbouwMechanisatie over de fouten die hij na de ‘doorstart’ maakte. Over de nederigheid die het lage marktaandeel met zich meebrengt. Over dealers die hij zoekt en die hij alle ruimte wil bieden om te ondernemen. Logisch, Nagel is niet meer in de positie om eisen te stellen. En dat weet Jaspers. Die eerlijkheid zal potentiële dealers aanspreken. En dat moet helpen om van 50 trekkers per maand, zoals met John Deere het geval was, op misschien wel 50 verkochte trekkers per jaar te komen.
