Het weer. Er was de afgelopen maanden geen meer en vaker besproken onderwerp dan dat. Ikzelf schreef er vorige keer op precies dezelfde plaats ook al over. De herfst begon vorig jaar in oktober en duurde tot begin juli van dit jaar. De gevolgen voor de groei van de gewassen zijn duidelijk.
De graanopbrengst is laag, de hoeveelheid gebruikte bestrijdingsmiddelen in de aardappelen is hoog. En uiteindelijk drukken die de financiële opbrengsten. We lijken het al niet meer gewend. De afgelopen jaren is er op veel bedrijven goed verdiend. Aardappeltelers die kunnen beregenen en uientelers die hun product op tijd verkochten, zagen dat er flinke bedragen werden bijgeschreven op hun bankrekening. Om me heen zie ik nieuwe bewaarloodsen verschijnen. Ook de vraag naar nieuwe trekkers, machines en werktuigen was groot. Niet in de laatste plaats omdat wereldwijd de graanprijzen hoog waren onder invloed van de oorlog in Oekraïne. Maar het tij keert. Grote concerns, zoals Agco, CNH en John Deere zien hun omzetten en winsten slinken. Aandeelhouders morren. Werknemers worden ontslagen, fabrieken gingen deze zomer voor langere tijd dicht. Niet alleen grote concerns werden getroffen. Ook kleinere fabrikanten zien de problemen op zich afkomen. De fabrikanten wijten de krimpende vraag aan de lagere prijzen voor onder meer tarwe, aan de lagere subsidies die de Europese boeren ontvangen en aan de hogere rente die voor de financiering van nieuwe machines betaald moet worden. Dat de trekkers en machines sinds de coronatijd wel heel erg veel duurder zijn geworden, is naar mijn idee de oorzaak van dit probleem. Pleiten voor goedkopere machines ligt voor de hand. Maar of het veel effect heeft, betwijfel ik Een beter jaar dan maar? Dat hebben we niet voor het zeggen. Het wereldwijd gebezigde spreekwoord ‘na regen komt zonneschijn’, biedt in elk geval hoop.
