Afgelopen zomer hebben mijn vriendin en ik een huis gekocht. De woning uit 1983 werd voorheen bewoond door een oudere dame. Dat was goed te zien – de tijd had er stilgestaan. Daarom hebben we het huis van binnen volledig gestript en nu zijn we het weer aan het ‘opbouwen’. Het meeste kluswerk doen we…
Het specialistische werk, zoals tegelzetten, stuken en het installeren van vloerverwarming, besteden we uit aan vakmensen. Dat kost wat, maar dan heb je ook wat. Tenminste, dat dachten we. Allereerst is het een hele zoektocht om vakmensen te vinden. En als je die eenmaal gevonden hebt, is het nog maar de vraag wat voor vlees je in de kuip hebt. Komen ze hun afspraken na? Werken ze netjes? Hoewel we niet de goedkoopste vakmensen inhuren, ben ik soms verbaasd hoe zij het werk afraffelen, hoe slecht zij communiceren en welke opmerkelijke keuzes zij maken. Mijn vertrouwen in de vakman staat onder druk en dat vind ik zorgelijk. Natuurlijk maak ik ook fouten en ook in dit vakblad zitten we er wel eens naast. Maar áls je fouten maakt, erken het dan en los het op. U wilt toch ook aan het einde van de werkdag met een goed gevoel naar huis?
Helaas speelt dit probleem ook in de groensector. Veel hoveniers, groenaannemers en loonwerkers kunnen nauwelijks goed en gedegen personeel vinden – mensen met een passie voor het vak, die betrouwbaar zijn en met wie je goede afspraken kunt maken. Personeel dat blij wordt van het werken met mooie machines, dat de bediening in de vingers heeft en daarmee mooie tuinen en parken kan aanleggen en onderhouden. De zoektocht is heel lastig, maar gelukkig zijn ze er nog wel. Laten we die medewerkers koesteren en hen als inspiratiebron zien voor anderen. Want een klant is bereid om meer te betalen voor goed en verzorgd werk. En laat dat laatste nou precies zijn waar we zelf invloed op hebben.
