Bij de keuze voor een nieuw melksysteem gaat de keuze eerst tussen automatisch of conventioneel melken. Kom je uit bij de robot, dan is er veel te kiezen, omdat enkele fabrikanten verschillende systemen aanbieden. Is de keuze voor een fabrikant en opstelling eenmaal gemaakt, dan ben je klaar met kiezen. De robot wordt als unit geleverd, aanpassingen naderhand zijn over het algemeen slechts softwarematig. Met de conventionele melkstal kun je alle kanten op. Zowel bij het samenstellen van de nieuwe melkstal als naderhand.
De pulsatie aanpassen op basis van de hoeveelheid melk die de koe per zuigslag geeft, klinkt logisch en wellicht zelfs als ideaal. Echter, er zijn veel variabelen als het om de pulsatiecyclus gaat. Nog een keer de theorie: die pulsatiecyclus is het eenmaal bewegen van de tepelvoering van zuig- naar rustslag. De a-, b-, c- en d-fase dus. De tijdsduur van de gehele cyclus, ofwel het aantal cycli per minuut kun je aanpassen, alsook de tijdsduur van iedere fase binnen de cyclus. Verleng je de b-fase, waarin de speen wordt blootgesteld aan het vacuüm, met 100 milliseconden, dan zal een cyclus ook 100 milliseconden langer duren. Dat betekent minder cycli per minuut, tenzij je de d-fase van, als het goed is, absolute rust met 100 milliseconden verkort.
Met welke instellingen een koe het best gemolken kan worden, is te lezen in het januarinummer van vakblad Veehouderij Techniek.
