Trekker zonder standaard hef, aftakas, diesel en hydrauliek

Elke standaard trekker heeft een aantal onderdelen wat de trekker tot een trekker maakt. Dat is al ongeveer 100 jaar zo. Zo rijdt een trekker eigenlijk altijd op diesel, worden de verschillende cilinders met hydrauliek aangedreven zoals ook bij de hef en worden werktuigen via een gele stang door de aftakas mechanisch aangedreven.

Met de ontwikkeling van de eTrac hebben we dat ontwerp behoorlijk op zijn kop gezet. We hebben flinke fundamentele wijzigingen doorgevoerd. Zo bleek dat het niet verstandig was om lineaire bewegingen uit te voeren door eerst elektrisch een oliepomp aan te drijven om voldoende oliedruk te genereren om daarna een hydraulische cilinder aan te kunnen drijven. Op die manier verlies je veel energie waar je bij een elektrisch voertuig juist heel zuinig mee om wilt springen.

Starre constructie

De aftakas is bij de eTrac een robuuste connector waar 400 VAC 3 fase uit komt om werktuigen niet mechanisch, maar elektrisch mee aan te drijven. Ook dat is de meest efficiënte manier om bij een elektrisch voertuig energie over te brengen vanaf de trekker naar het werktuig. Bij de eTrac is de hef niet hydraulisch, maar elektrisch aangedreven waarbij de elektrische energie rechtstreeks twee lineaire actuatoren aandrijven. Ook is de hef niet standaard, maar een starre constructie die aan beide zijden van het neuswiel een frame bevat met daaraan een rolhak en een vingerwieder om in de wijn- of boomgaard te kunnen schoffelen. Via twee buisgeleidingen aan beide zijden van het neuswiel duwt de eTrac de schoffels door de grond en worden op die manier weer de vingerwieder en rolhak aangedreven.

De twee achterwielen worden ieder onafhankelijk van elkaar elektrisch aangedreven. Op die manier sturen we de eTrac. Ze noemen dat principe ook wel torque vectoring. Het gewicht van de eTrac rust in feite op de beide rolhakken die vooraan gemonteerd zijn. De diepte daarvan kan heel nauwkeurig worden ingesteld met de beide lineaire actuatoren. Daarmee worden de schoffels ten opzichte van het neuswiel versteld door de eindstand van de actuatoren softwarematig in te stellen. Zo kan de diepte van het schoffelen heel nauwkeurig worden geregeld.

De komende tijd gaan we nog veel meer met deze opstelling testen. De sturing gebeurt nu nog handmatig met twee joysticks, maar dat moet voor het einde van het jaar omgezet zijn naar autonoom sturen via GPS en een 3D sensor.