Misleiding in de hoop meer auto’s te verkopen. Autofabrikanten foppen zo de potentiele koper.
Hoe zit dit met trekkerfabrikanten? Misleiden zij ook de koper? Een belangrijk gegeven is het gewicht van de trekker. Vaak wordt in de brochure gekeken wat het gewicht van de trekker is. In de eerste plaats om een vergelijking te maken tussen merken en typen. Maar ook de bandenspanning wordt vaak op basis van het brochuregewicht bepaald.
Er wordt nog weleens een trekker op de weegbrug gezet en dan blijken er soms grote verschillen te zijn tussen het werkelijk gewicht en het brochuregewicht. Een praktijktrekker wordt natuurlijk wel vaak gewogen met volle tank, fronthef, geveerde vooras en in testen ook vaak met chauffeur. Dat scheelt natuurlijk al snel een paar honderd kilo. En die verschillen komen er soms “schoon aan de haak” wel uit. Een trekker (merk x en type y), weegt volgens de brochure 3.970 kg en in een test 4.120 kg. Keurig!
Helaas zijn de verschillen soms wel groter. Een trekker die volgens de brochure 5450 kg zou moeten wegen, woog in een test wel 6650 kg. Dat is met een setje cultuurwielen toch het verschil tussen 1,9 en 2,5 bar luchtdruk. Bij navraag bij de fabrikant is het antwoord dat het brochuregewicht vaak ook het allerlaagst mogelijke aflevergewicht is. En dat betekent met kleinst mogelijke banden, nauwelijks ventielen en wellicht zelfs geen spatborden. Niet echt iets wat in de praktijk gebruikt wordt dus. En ook niet iets waarmee je zomaar 1.200 kg goedpraat. Misschien goed om hier een paar lessen uit te trekken:
Les 1 is dat ook de trekkerfabrikanten soms zaken mooier voorspiegelen dan dat ze werkelijk zijn. Les 2 is dat je een trekker zelf zult moeten wegen om het echte gewicht te weten, wil je bijvoorbeeld de juiste bandenspanning bepalen of een keuze maken tussen merken en types.
