Waarom zouden we ons zorgen maken? Welnu, laat ik een voorbeeld geven buiten de landbouw. Sensoren in vliegtuigmotoren registreren zoveel data dat de motorenfabrikanten zelf minder testen hoeven uit te voeren. Maar met die gegevens ontwikkelden die fabrikanten ook betaalde diensten en adviezen voor luchtvaartmaatschappijen. Dat zinde de vliegmaatschappijen niet – een soort sigaar uit eigen doos – en daarom vragen zij nu geld voor uitvoeren van de tests en het verzamelen van die gegevens.
‘Ja en? Wat heeft dat met mij te maken’, zegt u? In de landbouw gebeurt iets soortgelijks. Een leverancier levert weer- en bodemvochtsensoren tegen zo’n lage prijs dat u er als teler kwijlend mee wegloopt. Alle data gaan naar de server van het bedrijf die deze gegevens analyseert. Met die anoniem verzamelde gegevens maakt het bedrijf nieuwe rekenregels, waarmee het bijvoorbeeld een betaald spuitadvies ontwikkelt. In andere woorden: u bent het test- en proefbedrijf voor de soft- en hardware-ontwikkelaar. Maar dan geeft u toch gewoon geen toestemming voor het gebruik van die gegevens? Helaas, na het ondertekenen van de aankoopvoorwaarden bent u mede-eigenaar van de apparatuur. Jouw compaan is de sensorenleverancier. Tegelijkertijd gaat u akkoord met het verzamelen van data en het doorsturen ervan. Net zoals u dat bij het gebruik van Google-producten doet. En gaat u niet akkoord? Dan krijgt u de sensoren niet mee. Ligt het aan mij of wringt er hier iets?
