Beschaving

Als redacteur maak je het allemaal mee: het goede dat de mensheid voorbrengt, maar ook het slechte.

Voor een artikel in Tuin en Park Techniek bracht ik een bezoek aan Dordrecht. Groenaannemer Krinkels demonstreerde er de WasteShark, een op afstand bedienbare stofzuiger die heel efficiënt drijfvuil uit de grachten en vijvers vist, zonder dat het personeel koud of vies hoeft te worden. Het goede van de mensheid is het vernuft van technici om zo’n apparaat te ontwikkelen.

Tegelijkertijd werd ik geconfronteerd met het slechte. Het is natuurlijk diep triest dat zo’n apparaat noodzakelijk is. Het is voor een deel van de bevolking blijkbaar makkelijker om de zooi meteen in de gracht te kieperen dan om het vuil in een vuilnisbak te deponeren. Alsof we nog in de Middeleeuwen leven.

Begrijp me goed, ik wil groenaannemers het brood niet uit de mond stoten. Integendeel, ik gun ze het eervolle werk in de groene ruimte van harte. Maar als je erover nadenkt zijn werktuigen als de poepzuiger en de WasteShark – en daarmee de kosten daarvan voor de samenleving – er alleen maar omdat een deel van de bevolking te beroerd is de consequenties van zijn of haar handelen te dragen. Dat geeft te denken.