Aan het onderzoek deden 228 Finse melkveehouders mee, die in de periode van 2009 tot 2014 de overstap maakten van een conventionele melkstal naar een automatisch melksysteem.
Het werk dat de veehouder verricht tijdens het melken in een gangbare melkstal blijkt logischerwijs een zwaardere lichamelijke belasting op te leveren, dan wanneer hij een melkrobot de koeien laat melken. Finse robotmelkers ervaren minder fysieke klachten in de kniegewrichten, handen, onder- en bovenarmen en schouders. Daarnaast zijn ze productiever, flexibeler en hebben ze meer vrije tijd.
Maar een melkrobot heeft ook nadelen. Er komen extra klussen bij, zoals het schoonmaken van de robot, het scheiden van melk die niet in de tank kan en het ophalen van melkkoeien. Bovendien moeten de veehouders de vaarzen leren waar ze gemolken worden. Dit is bij een melkrobot zelfs nog iets moeilijker dan in een conventionele melkstal, zeker als er geen gang naar de robot is waar je de vaarzen in kunt drijven. Dat is dan ook de reden dat de Finse melkveehouders werd gevraagd naar hun psychische en fysieke gesteldheid na aanschaf van het automatische melksysteem. Ongeveer de helft van hen (47,8 procent) ervaart minder stress, 19,7 procent ervaart geen verschil. De resterende 31,6 procent zegt daarentegen dat de mentale stress is toegenomen na de overstap op een melkrobot. Dit zou voornamelijk komen door de wekelijkse nachtelijke storingen van de melkrobot en doordat zij 24/7 standby moeten zijn. Ook het overdragen van het werk bij bijvoorbeeld een vakantie, is er met een melkrobot niet eenvoudiger op geworden. Het is moeilijker om vervangend personeel aan te leren hoe de melkrobot en het bijbehorende managementprogramma werken.
Maar niet getreurd. Het onderzoek wijst namelijk ook uit dat hoe langer de robot op het bedrijf is, hoe minder stress de melkveehouder ervaart. Het is dus een kwestie van gewenning.
