De huidige emissie-eisen vereisen de toevoeging van Ad-Blue (SCR) of extra brandstof (EGR – CEGR). In geval van CEGR is de gebruiker meer geld kwijt aan brandstof. Bij toepassing van Ad-Blue (SCR) worden de extra kosten ruimschoots goed gemaakt door een lager brandstofverbruik.
Wie tuning overweegt moet weten, dat de originele chip deel uitmaakt van een zorgvuldig op elkaar afgestemd programma van eisen – met ruime marges ten aanzien van prestaties, betrouwbaarheid, veiligheid en levensduur. En niet in de laatste plaats van brandstofverbruik, roet en NOx-uitstoot. Dit samen vormt de basis voor een type-goedkeuring.
Tuning doet niets anders dan eenzijdig ingrijpen in door de fabrikant vastgestelde (veiligheids-)marges. Want het vermogen gaat omhoog zonder aandacht voor de consequenties voor onder meer de aandrijflijn, remmen en milieu. Met als gevolg een hogere belasting, meer slijtage en hogere kans op mechanische schade. Elke schade die, direct of indirect, kan worden toegewezen aan chip tuning is bij alle fabrikanten uitgesloten van enigerlei vorm van garantie.
Helaas is er van overheidswege in de landbouw (nog) geen controle op deze manier van verbeteren van de motorprestaties of verlagen van de kosten. Met het aanpassen van de software wordt feitelijk een milieu- danwel economisch delict begaan. Bij milieudelicten gaat het meestal om economische misdrijven. De overtreding wordt dan begaan om geld te verdienen. De (financiele) gevolgen hiervan zijn voor de opdrachtgever niet te overzien.
Wellicht is ook hier het middel erger dan de kwaal.
