Op internet stuitte ik op een oproep van het afvalinzamel- en reinigingsbedrijf Saver. Het West-Brabantse bedrijf vraagt slimmeriken om mee te denken over een nieuwe manier van onkruidbestrijding op verhardingen. Volgens Saver is de huidige aanpak (borstelen en bestrijding met heet water) minder effectief, tijdrovender en duurder dan spuiten met glyfosaat. En daarom zoekt Saver een alternatief.
Een extra uitdaging is dat de nieuwe bestrijdingsmethode 20 procent goedkoper moet zijn en minimaal hetzelfde beeldkwaliteitsniveau moet opleveren als de huidige aanpak. Behoorlijk ambitieus, als je het mij vraagt. Toch zijn er tien aanmeldingen waarvan er vier zijn geselecteerd. Zij mogen binnenkort hun ideeën presenteren. Degene met de beste vinding wordt beloond met 10.000 euro en krijgt de kans om de aanpak en ideeën te onderzoeken op een testlocatie in Roosendaal.
Maar waarom zou je nog zoeken naar nieuwe methoden? De gemeente Woensdrecht grijpt terug op een oud middel: chemie. Wethouder Jeffrey van Agtmaal windt er geen doekjes om en vertelt in een interview in dit nummer dat de gemeente op rotondes en rondom straatmeubilair het onkruid weer met herbiciden gaat bestrijden. Wettelijk doet de gemeente daarmee niet iets wat niet mag. Het chemieverbod is sinds november vorig jaar van tafel. Maar, zoals te verwachten viel, leidt het besluit wel tot ergernis en ontsteltenis bij een aantal politieke partijen in de gemeente. Glyfosaat ligt zwaar onder vuur, ondanks dat de gevaren ervan niet helemaal duidelijk zijn.
Toch zullen er veel bedrijven in de groensector en gemeenten zijn die de problemen herkennen en misschien zelfs wel een beetje jaloers zijn op de daadkracht van de gemeente Woensdrecht. De kans is vrij groot dat er meer aannemers en gemeentes zijn die de spuit weer uit de stelling halen en hier en daar het onkruid weer chemisch gaan bestrijden. Zo openhartig als de gemeente Woensdrecht zullen er echter maar weinig zijn. Chemie, het blijft toch een gevoelig onderwerp.
