Paaltjes verzetten, nieuwe poortgrepen monteren, kapotte draden vervangen – een schrikdraadafrastering vraagt veel werk. Zeker als je die met regelmaat wil verzetten. Omdat je stripgraast bijvoorbeeld, zoals de boeren die in het nieuwste nummer van Veehouderij Techniek vertellen over hun ervaringen met één van de beschikbare systemen.
Hoewel erg duur – zeker omdat er weer eens een abonnementsmodel aan is gekoppeld – is een virtuele afrastering een uitkomst. Wil je de koeien verplaatsen? Dan teken je een nieuwe grens in op het computerscherm en de koeien kunnen genieten van een vers stuk gras zonder dat je maar een paaltje hoeft te verzetten. En dat maakt die virtuele afrastering tot een mooi staaltje moderne techniek. Er zijn bezwaren. Behalve de hoge prijs is er weerstand vanuit dierwelzijnsorganisaties en -instanties. Door het ontbreken van een fysieke afscheiding zou het stressniveau onder de dieren tijdens de leerfase groot zijn. Koeien zouden niet meer terug durven naar de kudde als ze door de virtuele afrastering zijn gebroken. Het is voor Zwitserse en Oostenrijkse overheden zelfs reden om het gebruik van die virtuele afrastering te verbieden. Ondanks dat Agroscope, de agrarische onderzoeksinstelling in Zwitserland, geen verschillen zag met het gebruik van een schrikdraadafrastering die in deze landen wél is toegestaan. Ook in andere landen, waaronder Nederland, zagen onderzoekers weinig of geen verschil tussen het gedrag van koeien die achter een virtuele afrastering en een fysiek schrikdraadje werden gehouden. Wel viel het de onderzoekers op dat niet elke koe het systeem even snel begreep. Maar daarvoor zijn al oplossingen aangedragen. Ik hoop dat ze afdoende zijn om de negatieve gevoelens weg te nemen. Het zou jammer zijn als een flexibel systeem door de schrik ervoor tegen wordt gehouden.
