Wazig

Het aanbod is groot en de kosten lopen uiteen. En dan valt het ook niet mee om de kosten van al die aanbieders inzichtelijk en vergelijkbaar te maken. Je moet namelijk rekening houden met de kosten per transactie, de huur- of aanschafprijs van het apparaat, de kosten van een pinbundel, de kosten van een overschrijving en ga zo nog maar eventjes door. Dergelijke wazige constructies zie je intussen op veel plaatsen terug. Ook in de landbouw zullen ze vaker voorkomen. Fabrikanten zijn namelijk naarstig op zoek naar – wat ze noemen – nieuwe verdienmodellen. Zo is de kans groot dat je straks geen trekker of machine koopt, maar een prestatie huurt. Je betaalt per gewerkt uur, per bewerkte hectare of naar de tijd dat je een bepaalde functie benut. Een voorbeeldje: je koopt een basistrekker voor een zeer laag en dus erg aantrekkelijk bedrag. De aanschafprijs is zo laag, dat de fabrikant er zelfs weinig aan verdient. De trekker heeft een erg krachtige motor, maar voor het bedrag dat je ervoor betaalde, krijg je daarvan maar de helft tot je beschikking. Heb je meer vermogen nodig? Dan moet je bijbetalen. Elke keer weer. Hoe hoog uiteindelijk de prijs of jaarkosten van die trekker worden valt van tevoren slecht te berekenen. De verleiding is echter groot om de trekker op hoog vermogen te laten rijden. Het zou je immers zo maar een paar uur kunnen besparen. Of het zorgt ervoor dat je net iets eerder aan de klus kunt beginnen. Voor fabrikanten een mooie ontwikkeling. Ze bouwen maar één type en activeren het extra vermogen met een goedkope softwaresleutel. Maar zoals bij zoveel abonnementen het geval is, moet je als gebruiker op je hoede blijven om de kosten binnen de perken te houden. Want inzichtelijker, laat staan goedkoper, verwacht ik niet dat het zal worden.