Al decennia lang is het de meest belangrijke machine op het akkerbouwbedrijf. Althans, op het gangbare akkerbouwbedrijf. De in de jaren vijftig bedachte veldspuit maakt ook nu nog het verschil tussen een geslaagde en een mislukte oogst. En uiteindelijk is het daarmee ook de machine die voor een belangrijk deel het verschil tussen een hoog…
Dat hij zo’n opgang maakte is logisch. Bestrijding van ziekten en onkruid is een helse klus en soms zelfs onmogelijk als je dat met de hand moet doen. Natuurlijk, ik weet ook wel dat dit niet alleen op het conto van deze machine is te schrijven. Het juiste tijdstip, de juiste middelen, kortom de juiste kennis, is van nog groter belang bij het slagen van een bespuiting. Het is dan ook niet voor niets dat ik de loonwerker deze klus laat doen. Hij kan immers wel op het juiste moment toeslaan, als ik weer eens in de auto zit op weg naar een volgende afspraak. Het gebruik van chemische middelen wordt echter ieder jaar meer en meer aan banden gelegd. Sommige werkzame stoffen verdwijnen. Andere middelen mogen alleen nog verspoten worden als de techniek daarvoor geschikt is. U heeft nog nooit zo vol verwachting uitgekeken naar de nieuwe DRT- en DRD-lijsten als de afgelopen maanden. Ook al werd dat wachten niet beloond, de daarvoor ingerichte commissie heeft wel technieken toegelaten waarmee u de door u benodigde middelen kunt verspuiten of de gewenste teeltvrije zone kunt aanhouden. Hoewel het gebruik van die middelen daardoor steeds veiliger wordt, neemt dat niet weg dat de spuitmachine bij menig vooringenomen burger een steeds negatiever imago krijgt. Zelfs precisietechniek zal daar weinig aan af kunnen doen. De spuitmachine is de belangrijkste machine op het bedrijf, dat weten we. Maar of dat nog lang zo zal blijven? Dat begin ik te betwijfelen.
