Rond deze tijd van het jaar komt de zon met een rode gloed langzaam op. Haar schijnsel valt over de weilanden langs de A15. Ik denk over de toekomst. Over de melkveehouderij. Over technische ontwikkelingen.
De afgelopen jaren dat ik over deze snelweg reed, is er veel veranderd. Kleine bedrijven langs de route veranderden in hobbybedrijven, terwijl naast andere stallen nieuwe verschenen. Op een enkele plaats werd een nieuw, groot bedrijf neergezet. Zeker nu het melkquotum niet meer bestaat, heeft de melkveehouderij de kans zich snel te ontwikkelen. De techniek is nooit de beperkende factor. Al jaren neemt de arbeidsproductiviteit en arbeidsefficiëntie toe. Door nieuwe grotere machines, nieuwe melkstallen en andere melksystemen bijvoorbeeld. Door automatisering en robotisering. Ook deze Veehouderij Techniek staat er weer vol mee. De ontwikkeling van de melkveehouderij zou nog sneller gaan als regels, wetgeving, structuren en natuurlijk geld, geen obstakel zouden zijn.
Begrijp me niet verkeerd, ik pleit niet voor ongebreidelde groei van de melkveehouderij in Nederland. Dat lijkt me niet de weg. Natuurlijk konden we er op rekenen dat na het verdwijnen van het melkquotum er een andere productiebeperkende maatregel zou komen. Maar het had de politiek gesierd als ze iets sneller meer duidelijkheid had gegeven. Dat had er in ieder geval voor kunnen zorgen dat veel melkveehouders betere en vooral toekomstbestendigere beslissingen hadden kunnen nemen.
