Het succes van Israël

Tegenwoordig horen de meeste grote melkveebedrijven tot collectieve landbouwnederzettingen, zogeheten kibboetsen. Overigens is het gehalte aan collectiviteit in de meeste kibboetsen intussen getemperd. Vraag je de bedrijfsmanagers in Israel naar het succesverhaal achter de hoogproductieve melkveehouderij in het warme land, dan is het antwoord: “We zien de melkveehouderij als een fabriek”. Daarmee bedoelen ze dat ze efficiënt organiseren en beslissingen altijd nemen op economische gronden.

Sector

Ook de organisatie van de Israëlische melkveehouderij in zijn geheel spreekt tot de verbeelding. Het land telt één belangenbehartiger, één KI-organisatie, één dataverzamelaar en één organisatie voor veterinaire dienstverlening. Dat is wellicht te verklaren door het kleine aantal melkveebedrijven in het land, maar ook doordat de sector er relatief jong is. Toen de melkveehouderij in Israel werd uitgebouwd, konden de Israëli’s al leren van landen waar de melkveehouderij groot is geworden met vallen en opstaan.

Hightech

In de jaren 70 liepen de koeien in Israël  al met stappentellers. Afikim, een kibboets en eigenaar van fabrikant Afimilk, ontwikkelt sensoren en techniek om de melk van één koe in twee stromen te splitsen. Dat resulteert in een melkfractie waarmee men het efficiëntst kaas maakt. De andere fractie is evengoed geschikt voor andere zuivelproducten. Afikim is met 2.000 leden overigens één van de grootste kibboetsen in Israël. Het melkt zelf ook zo’n 300 koeien. Waarom ontwikkelen juist Israëlische bedrijven dit soort hightech-toepassingen voor de melkveehouderij? Een mogelijke verklaring is de situatie waarin Israël vanaf dag één van zijn bestaan verkeert: dreiging vanuit buurlanden en conflictgebieden. Israël moet zich voortdurend beschermen. Zo waarschuwt een intelligent alarm via lokale sirenes zodra in één van de buurlanden een raket of mortier de lucht in gaat. Voor de raket in de lucht is, worden Israëliërs in de gevarenzone al gewaarschuwd. De voortdurende dreiging resulteert dus in kennis hebben van geavanceerde elektronica. En als je die kennis toch hebt, dan kun je het natuurlijk ook voor andere doeleinden toepassen. Omarming van elektronische hulpmiddelen, is naast de professionele organisatie, één van de succesfactoren in de Israëlische melkveehouderij. Verder staat de Joodse bevolking natuurlijk bekend om de handelsgeest. Misschien helpt dat ook. Een quotum is of was er niet, de sector is net groot genoeg om eigen land te voorzien. Geen export en geen import van zuivel dus. Is dat wellicht ook een succesfactor? Eén ding valt op bij de Israëlische melkveebedrijven. Zeker 95 procent van de koeien leeft er op een vrijloopbodem. Dankzij het klimaat in Israel, dat voor een hoogproductieve koe eigenlijk veel te warm is, functioneert de vrijloopbodem er uitstekend.

Veel vrijloopstallen in Israel hangen vol met ventilators.

Wachtruimten zijn voorzien van ventilators en sproei-installaties.

Als dreiging tot het dagelijkse leven behoort, is een schuilkamer geen overbodige luxe. Een luchtfilter zorgt voor schone lucht in het geval van een chemische aanval.

Op het melkveebedrijf van Afikim, wordt de melkstroom gesplitst in de lange melkslang en opgeslagen in twee melktanks.