Kluiten, stof, slijtage. De harde grond maakte het werk op het land de afgelopen weken zwaar. We weten het intussen: de overvloedige regen deze winter en het achterwege blijven daarvan dit voorjaar, maakt de grondbewerking tot een helse klus, vooral op kleigrond.
Aardappelen zijn zo goed als niets meer waard. De suikerprijzen dalen. Machines worden niet of nog maar mondjesmaat gebouwd omdat onderdelen niet meer beschikbaar zijn.
Het kenteken voor trekkers en andere landbouwvoertuigen is al jaren een heet hangijzer. Voor de landbouwvertegenwoordigers en politici – beiden voelen de hete adem van Brussel in hun nek.
De toekomst voorspellen? Het is zo goed als onmogelijk. De werkelijkheid pakt altijd anders uit.
‘Altijd de goedkoopste’, ‘echt lekker voordelig’, ‘voor de prijs hoef je het niet laten’. Het valt me op dat supermarkten en detailwinkels vooral op één manier de aandacht proberen te trekken: door aan te geven hoe goedkoop ze zijn. De eindeloze herhaling leidt ertoe dat de laagste prijs de norm is geworden.
