De wereld van de landbouwmechanisatie staat een grote verandering te wachten. Tenminste, als we de directie van trekkerfabrikant New Holland mogen geloven. Het bedrijf zou namelijk nog dit jaar met een machinelijn op de proppen komen. Maar wanneer, dat blijft de vraag.
Deze keer eens wat anders dan grote en brede banden. Zelf woon ik in één van de fruitregio’s van Nederland, de Betuwe. In de fruitteelt speelt een goede bandkeuze een belangrijke rol. Qua breedte van de banden zijn we snel klaar.
De voorjaarswerkzaamheden zijn weer in alle hevigheid losgebarsten. Machines en trekkers die na de oogst van 2015 werd gestald komen weer tevoorschijn. Sommige goed geprepareerd en, daar waar nodig, gerepareerd gedurende de wintermaanden, andere in de staat waarin ze uit het veld zijn gekomen.
Om een oude, kleine, kunstmeststrooier te vervangen, kochten we een paar jaar geleden bij een particulier voor een prikkie hetzelfde model. De strooier had niet veel gestrooid en was ook altijd netjes droog gestald. De machine zag er prima uit, deed haar werk naar behoren, maar had een manco: er zat een rare tik in de tandwielkast. We dachten nog even dat het olieniveau in de bak wellicht wat te laag was. Maar nieuwe olie hielp niet.
Veel akkerbouwers kunnen snel de vruchten plukken van vaste rijpadenteelt maar beseffen dat niet. Voor bedrijven met een traditioneel akkerbouwbouwplan en een trekker van rond de 5 ton gewicht met rtk-GPS (een substantieel deel van de akkerbouwers dus), is rijpaden een “inkoppertje” dat snel geld op gaat leveren.
Als je een nieuwe machine aanschaft, dan moet die het werk vooral sneller, gemakkelijker en dus plezieriger maken. Een GPS-rechtrijsysteem doet dat bijvoorbeeld. Een nieuwe trekker kan dat doen en een verreiker ook.
Al jaren worden landbouwers achtervolgd door de overheid in haar strijd tot het terugdringen van het uitspoelen van mineralen uit de bodem. Door het strakke stelsel van gemiddelde normen, gekoppeld aan de grondsoort en bodemgebruik, komt de mineralenbalans in een gevarenzone terecht.
Gevaar of Toekomst voor de landbouwmechanisatie? Op veel fronten is er sprake van revolutionaire technische innovatie, niet alleen in de Landbouw Mechanisatie maar ook in de plantveredeling. In hoeverre beïnvloed dit in de financiële toekomst de koopkracht van de High Tech Precision Farmer en het landbouwmechanisatiebedrijf?
Een dealer vertelde me onlangs dat hij negentig procent van de trekkers die hij nieuw aflevert, meteen in de werkplaats al opvoert. Meer vermogen en een vermeend lager brandstofverbruik zijn de belangrijkste argumenten van de kopers.
Het is de laatste tijd een knap kunstje als je niets mee krijgt van drones in de landbouwwereld. De ene na de andere fabrikant begint er aan. Niet alleen in de Verenigde Staten, ook in Nederland is er nu een bedrijf dat zegt over een jaar een vliegend werktuig op de markt te hebben. Maar wanneer je als akkerbouwer aan de slag wilt met een drone, is het wellicht verstandig na te gaan of het regelen van zo’n vliegend gevaarte de moeite waard is.
Door schaalvergroting en stijging van arbeidskosten is landbouwmechanisatie in een rap tempo heel veel zwaarder geworden. Betere banden zijn in de regel niet ten goede gekomen aan de bodemdruk, maar zijn gebruikt om zwaardere lasten te kunnen dragen. Zwaardere wiellasten en bredere banden hebben de oppervlakkige bodemdruk niet zo verhoogd.
Machines zorgen ervoor dat je efficiënter, goedkoper en beter kunt werken. Ondertussen staat de tweede revolutie voor de deur. Nieuwe technologieën maken alle machines steeds slimmer. Denk aan machines en trekkers die op basis van GPS-coördinaten het perceel bemesten, bezaaien en bespuiten. Dit alles met minder verspilling van energie en menselijke arbeid. En wat dacht je van robots?
Nieuwsgierig. Dat zijn we hier op de redactie van LandbouwMechanisatie allemaal. We kijken graag over de schouder mee, vragen iedereen de oren van het hoofd en schrijven wat we weten nog op ook. We willen alles weten.
Onlangs verscheen er in de lokale krant een bericht van een meneer die zijn kleindochter naar huis moest brengen met de auto. Zijn route ging over een traject waar trekkers reden tijdens de maisoogst. Modder op de weg en regenachtig.
De meeste gewassen zijn weer geoogst. Tijd om uw opbrengsten en rendementen weer eens te vergelijken en te kijken waar voor u verbeterkansen liggen. Opbrengstpotentie van de percelen benutten en bedrijfsrendement behouden en verbeteren is voor telers de uitdaging. Uiteraard in de juiste verhouding met een efficiënte inzet van meststoffen, gewasbeschermingsmiddelen, arbeid en machines.
